Son günlərin şok xəbərlərindən biridə Bəhlul Muradov adlı şəxsin həbsxanadan Millətim qəzetinə məktub yazaraq 2006-cı ildə hamının tanıdığı bir MTN agentindən Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının sədri, hakimiyyətin esas rəqibi Əli Kərimlini öldürmək tapşırığı aldığını, lakin bundan imtina etməsi idi. Düzdür bu imtina binəvaya başqa cinayətlərdə şərlənərək uzunmüddətli həbsə düşmə bahasına başa gəlib.
Lakin mənim demək istədiyim tək bu deyil. Ən böyük Türkçü hesab etdiyim Hüseyn Nihal Adsızın gənclik illərində oxuduğum məhşur "Bozqurdlar" romanında bir məqam var. Əfsanəvi qəhrəman Kürşadın oğluna onu qorumaq məqsədilə anası ölənə qədər əslində kimin oğlu olduğunu demir. Lakin öləndə bir vəsiyyət edir. "Kim Türkün Bozqurd bayrağını qaldıracaqsa get ona əsgər ol"
Və bir anlıq çoxdan məni narahat edən bir məsələ haqda yazmaq istəyirəm. Düşmənimizin hiyləgər və güclü bizim isə qafil olmağımız haqdadır bu yazı. Son 250 ildə Türkün Bozqurd bayrağını qaldırmış bütün böyük liderlərimizin öldürülməsi və ya uduzdurulması haqdadır bu yazı.
İlk olaraq Nadir şah Əfşardan başlamaq istəyirəm. 1736-cı il 21 martda Muğanda keçirilən qurultayda şah seçilib.Nadir şah zəifləmiş, şərqi və mərkəzi əfqanlar tərəfindən, bütün qərb və şimal hissəsi (Mazandaran istisna olmaqla) Osmanlı dövləti tərəfindən işğal olunmuş Səfəvi dövlətini əvvəlki sərhədlər daxilində bərpa edir. Tiflis, İrəvan, Buxara, Xivə xanlıqlarını özünə tabe edir. Əfqanıstan və Hindistanı tutub oranın xəzinələrini ələ keçirir. Bəhreyn, Oman və Maskat üzərinə yürüşlər edir. Xəzərdə və Fars körfəzində donanma yaradır. Qarşıda Sibiri və Çini tutmaq kimi planlar vardı.Lakin şərqin Napaleonu adlandırılan Nadir şah Əfşar 1747-ci ilin iyununda gecə öz çadırında mühafizəçiləri tərəfindən qətlə yetirirlər. (bunu yadda saxlayaq)
Ağa Məhəmməd şah Qacar: Nadir şah Əfşar qətlə yetriləndən sonra ilk orta əsrlərə aid hadisə olan feodal pərakəndəliyi başlayır. İran faktiki olaraq dörd yere parçalanır.Çoxlu sayda xanlıqlar müstəqilliyini elan edir.Lakin Ağa Məhəmməd şahın 21 mart 1782-ci ildə hakimiyyəti ələ keçirməsi ölkədə pərakəndəliyə, özbaşınalığa son qoyur.Bütün Azərbaycan, Fars,Əcəm İraqı, Dağıstan,Tiflis,İrəvan,Əfqanstan, Orta Asiya və Hindistan hökmdarlığını əldə edir.1796-cı ildə Muğanda qurultayda şah seçilir.Şuşa qalasını alandan sonra 1797-ci ildə öz çadırında son sözü; Gədə İranı viran qoymayın olan Ağa Məhəmməd gecə ikən yatağında öz qulluqçuları, gürcü Sadıq Qorci, isfahanlı Xodadad və mazandaranlı Abbas tərəfindən öldürülüb. (bunuda yadda saxlayaq)
Növbəti qəhrəmanımız Səttar xandır. 20-ci əsrin əvvəllərində İrandakı irticaya qarşı mübarizə bayrağı qaldırır və 1908-ci ildə Ali Hərbi Şura yaradır.Təbriz inqilabının qələbəsindən sonra inqilabi əhval-ruhiyyənin artması şah qüvvələrini, Çar Rusiyası və İngiltərəni təşvişə salır. Onlar Səttar xanı və silahdaşlarını gözdən salmaq üçün Səttar xan və Bağır xanı silahdaşlarından, Təbrizdən ayırmağa çalışırlar. İngiltərənin xarici işlər naziri Edvard Karinin bu ölkənin İrandakı səfiri Corc Birliyə göndərdiyi teleqramda (16.3.1910) deyilirdi ki, Səttar xan və Bağır xan tezliklə Təbrizdən çıxarılmalıdır. Bundan sonra İranın baş naziri, Milli Şura Məclisi işə qarışıb Səttar xan və Bağır xanı Tehrana getməyə məcbur edirlər. 1910-cu il mart ayının 6-da Səttar xan və Bağır xan 300 nəfər silahdaşı ilə Tehrana yola düşür. 1910-cu il aprel ayının 3-də Səttar xan Tehrana çatır. Qurbanlar kəsilir, Tehran əhalisi onu xilaskar kimi qarşılayır.
1910-cu ildə şah qoşunları və milliyətcə erməni olan daşnak Yefrem Davidyansın başçılıq etdiyi polis qüvvələri gecə xaincəsinə Atabəy parkına hücum edirlər, Baş verən silahlı qarşıdurmada Səttar xan ayağından yaralanır.Aldığı güllə yarasından 1914-cü il noyabr ayının 9-da Səttar xan 48 yaşında vəfat edir.(bunuda yadda saxlayaq)
Şübhəsiz ki, növbəti lider Məmməd Əmin Rəsulzadədir. 28 may 1918-ci ildə müsəlman şərqində ilk Demokratik Cümhuriyyət qurmuşdur. Qısa müddət ərzində Sentrokaspi diktaturası adlı erməni-rus birləşmələrini darmadağın edərək bütün ölkəyə nəzarəti ələ keçirmiş, Qarabağda, Zəngəzurda baş qaldırmış erməni daşnak hərəkatını
məğlub etmişdir.Azərbaycan tarixində ilk dəfə demokratik seckilər yolu ilə parlametnt formalaşdırmışdır. Qadınlara seçki hüququ vermək və başqa demokratik addımları ilə adını tarixə qızıl hərflərlə yazdırmışdır. Lakin bu sevincimizdə uzun sürmədi.23 ay sonra Bolşevik Rusiyası hücum edərək gənc müstəqil dövlətimizi yıxdı.(bu faktıda unutmayaq)
Daha bir milli liderimiz Seyid Cəfər Pişəvəridir.Pişəvəri görkəmli ictimai-siyasi xadim, böyük inqilabçı idi. İkinci Dünya müharibəsinin nəticələrindən və sovetlərin dəstəyindən güc alaraq 21 Azər (12 dekabr) 1945-ci ildə silahdaşları ilə Azərbaycan Demokratik Respublikasını elan etdi. Azərbaycan Milli Məclisinin qərarı ilə Pişəvəri Azərbaycan Milli Hökumətinin Baş naziri təyin edilmişdir. Məhz həmin hökumətin İranın daxilində Azərbaycanın milli muxtariyyət hüququnu bərpa edərək azərbaycanlıların öz ana dilində danışmaları, yazıb-oxumaları üçün şərait yaratdı. Məktəblərdə ana dilində dərslərin keçirilməsini təmin etdi. Savadsızlığın kökünü kəsmək üçün qəti addımlar atdı. Fəhlələr üçün iş qanunu, qadınlar üçün kişilərlə bərabər hüquqlar, bütün ölkədə əhəmiyyəti olan torpaq islahatı həyata keçirildi. Ölkədə misli görünməmiş əmin-amanlıq və abadlıq işlərinə başlandı. Güney Azərbaycanda görülən demokratik tədbirləri hətta düşmənlər belə etiraf edirdilər. Qərbin irticaçı idarələrinə mənsub olan mətbuat dəfələrlə yazmışdır ki, Pişəvərinin rəhbərlik etdiyi Milli hökumət il ərzində sanki Güney Azərbaycanda yarım əsrlik fəaliyyət göstərmişdir. Azərbaycanda bu demokratik islahatlar nəinki İran irticasını, həm də İranın zəngin sərvətlərinə sahib olan İngiltərə və Amerika imperializmini qorxuya salmışdı. Onlar birləşərək Azərbaycan milli hökumətini qan dəryasında boğdular.
1946-cı ilin dekabr ayından mühacirət etmiş Azərbaycan inqilabçılarının bir hissəsi Sovet Azərbaycanına gəldi. Azərbaycannın 34 rayon və şəhərində onların yerləşdirilməsinə şəxsən Pişəvəri özü rəhbərlik etmişdir. Elə bu işlə əlaqədar 1947-ci il iyul ayının 11-də Gəncə şəhərindən qayıdarkən Yevlax yaxınlığında Pişəvəri müəmmalı şəkildə maşın qəzasına salınmış və həlak olmuşdur. (bunuda yadda saxlayaq).
Rusiya, İran, Britaniya hətta Süleyman Dəmirəlin simasında qardaş Türkiyədə bu planın içində yer aldı. Düz bir il sonra daxili satqınların əli ilə Milli Hakimiyyət uduzduruldu. Əbülfəz Elçibəy 4 il 4 aylıq sürgün həyatı yaşamalı oldu.
Bu tarixi məsələləri sizə xatırlatmaqda məqsədim sizlərə tarix öyrətmək deyil. Bunları çoxunuz məndən daha detallı bilirsiniz. Sizə deməkdə məqsədim odur ki, kim bu millətin azadlq bayrağını ( Türkün Bozqurd Bayrağı) qaldırıbsa ya öldürülüb yada az qala dünyanın bütün irticaçı qüvvələri tərəfindən məqsədli şəkildə uduzdurulub, yıpradılıb. Nadir şah, Aga Məhəmməd şah kimi iki dünya miqyaslı sərkərdənin, fatehin dalbadal öz çadırında öz mühafizəçisi tərəfindən öldürülməsini bütün dünya yığılsada adi kriminal hadisə olduğuna inanmaram.
Və ən əsası yazının əvvəlində antimilli hakimiyyətin Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının sədri Əli Kərimliyə qarşı terror planlarından yazmışdım. Bu gün bizim bir millət olaraq əsas qarşıda duran vəzifələrimizdən biridə Milli liderimizi qorumaqdır. Rus KQB agenti Heydər Əliyevin və onun FSB tərəfindən idarə olunan oğlu ağalarının sifarişi ilə Turk millətini uduzdurmaq, yıpratmaq üçün (Ruşaylonun hər seçkidə gəlib Bakıda oturmasını xatırla) hər cinayətə hazırdır. Zatən onun başqa yoluda yoxdur. Bəşər Əsədin vəziyyətinə baxaq. O özü deyir ki, qalsa müxalifət qaçsa yaxınları tərəfindən öldürüləcəyini bilir. Buna görə bir daha təkrar edirəm ki, Azərbaycan xalqının azadlıq, müstəqillik, rifah bayrağını (Türkün Bozqurd bayrağını) qaldırmış Əli Kərimliyə dəstək vermək, onu qorumaq hər birimizin vətəndaşlıq borcumuzdur. Hətta bu həyatımız bahasınada başa gəlsə bunu etməkdən çəkinməməliyik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder