DİNC LAKİN KÜTLƏVİ MÜBARİZƏ

Bu günkü siyasi situasiyanı tehlil edərkən belə qənaətə gəlirəm ki, İlham Əliyev ve rəhbərlik etdiyi Yeni Azərbaycan Partiyası tam tükənib. Xalq arasında olan-qalan hörmətini, etimadınıda itirib. Yəqin razılaşarsız ki, H.Əliyev hakimiyyətdə olduğu dövrdə bütün mənfiliklərinə baxmayaraq xalqın müəyyən hissəsinin dəstəyinə malik idi. Cəmi  bir neçə il əvvələ qədər ölkə əhalisinin təqribən 20 faizi H.Əliyevi  aktiv şəkildə müdafiə edirdi. Müxalif fəallar müxtəlif söhbətlərdə, görüşlərdə Əliyevlərin korrupsiya əməllərindən, ölkəni bir klanın əsirinə çevirməsindən danışanda xüsusən yaşlı adamların müqaviməti ilə rastlaşırdılar.

Etiraf olunmalıdır ki,  İlham Əliyev  hakimiyyətə yeni gəldiyi illərdə də xeyli adamın dəstəyinə   güvənə bilərdi. Xeyli adam düşünürdü ki, atası KQB generalı olsada oğul Əliyev yağ içində böyrək kimi böyümüş, yeyib-içən, kefqom oglandır.  Stalnçi KQB generalından fərqli olaraq o çörəkverən,  mehriban, islahata meyilli birisidir.
  Nəzərə alsaq ki, H.Əliyev ömrünün son iki ilini yaşlanması və vaxtının xeyli hissəsini xəstəxanalarda keçirməsi  ilə əlaqədar ölkədə  kəndirlər xeyli boşalmışdı. Və təbii olaraq təcrübəsiz İlham Əliyevin hakimiyyətinin ilk illərində boşalmış kəndirləri bir əldə toplayıb yığmaq xeyli vaxt apardı. Həmin dövrdə ölkədə neft hasilatının artması və neftin  qiymətinin dünya bazarında bahalaşmasıda əhalinin güzaranına müsbət  təsir göstərmişdi. Müvəqqəti boşluqdan istifadə edən biznes dairələri ölkədə tikinti sektorunun inkişafına xeyli vəsait sərf etdi. Şəhərin mərkəzinə yaxın hissələrdə (Nəsimi bazarı, Təbriz küçəsi ve s.) əhalidən yaşadıqları mənzillərin bir kvadrat metrini 3.500-4000 ABŞ dollarına alan biznesmenlər əhalinin bir hissəsində böyük məbləğdə pulun əldə olunmasına ve yeni iş yerlərinin açılmasına təkan verdilər.
  Lakin buda uzun çəkmədi. 2008-ci ildən başlayan iqtisadi böhran və Əliyev ailəsinin artan iştahı qısa müddətli ümidlərində sonuna çıxdı. Tez-tez ölkə mediasında müxtəlif holdinqlərin təzyiq yolu ilə Əliyevlər ailəsinin nəzarətinə keçməsi haqda xəbərlər dolaşmağa başladı. 2011-ci ilin aprel ayinda dünyaca məhşur Vaşinqton Post qəzetində Əliyevlərin  Dubay villaları haqda məqalə isə Avrora Kreyserindən  açılan yaylım atəşinə bənzədi. Bundan sonra ölkə və dunya mediasını Əliyevlərin korrupsiya layihələri, saysız-hesabsız mənşəyi məlum olmayan (əslində olan) mülklər haqda məqalələr işıq üzü görməyə başladı. Azalbankın qanunsuz özəlləşdirmə nəticəsində Silkvaybanka çevrilərək hakim ailənin nəzarətinə keçməsi, Azal dövlət konserninin əksər obyekt və xidmətlərinin hemin holdinq tərəfindən mənimsənilməsi, Kapital bankın,ATA holdinqin, Azerfon mobil operator şirkətinin, 2.5 milyardlıq ehtiyatı olan Covdar qızıl yatağının hakim ailəyə məxsus olmasıda  Azenko dövlət şirkətinin gizli yolla dəyərinin 1.3 faizi ödənilməklə mənimsənilməsi, iri layihələrin tender keçirmədən ailəyə məxsus şirkətlərə verilməsidə faktlarla, sənədlərlə subuta yetirilən məqalələrdə əksini tapırdı.
   Hakim ailə tam ifşa olunmuş vəziyyətdədir. Fransada mühacir həyatı yaşayan ABU-nin rektoru  Elşad Abdullayevin Milli məclisin deputatı  Gülər Əhmədova haqda kasetləri ortaya qoyması isə kasanı daşdıran  son damla oldu.
  Və ən əsası odur ki, bu gün Azərbaycan xalqı hakmiyyətdə olanların oğru, quldur, cinayətkar olduğunu bilir. Elə hakimiyyətdə olanlarda bilirlər ki, Azərbaycan xalqı onların oğru, quldur və cinayətkar olduğunu bilir. Və onuda bilirlər ki, xalqin əlinə imkan düşsə bunların dərisinə saman təpəcək.
  Buna görədə xalqla hakimiyyət arasından pərdə tam olaraq götürülüb. Xalq olaraq biz onlara siz oğrusunuz deyirik. Onlarsa cavabında deyirlər yaxşı eliyirik.Deyirik siz quldursunuz, xalqın əmlakını talan edirsiniz, deyirlər lap ele əccəb edirik.
  Bizim üzərimizə düşən vəzifə nədir? Məhşur Bəyin oğurlanması filmində bir epizod var. Kəndlilər gəlirlər rejissorun yanına ve deyirlər ya hamımız gedib oturmalıyıq İsrafilin elçi daşının üstündə qızı almalıyıq, yada elçi daşın götürüb çırpırıq İsrafilin başına.
Bununsa açması budur ki, ya biz xalq olaraq kütləvi surətdə meydanlara çıxaraq danışıqlar yolu ilə,dialoq yolu ilə seçkilərdə hakimiyyəti  dinc təhvil verməyə razı salmalıyıq. Yada ki, proseslər dinc məcradan cıxıb Quba üsyanı formasında cərəyan edəcək.